Feestjes zonder wijntje of biertje

De eerste feestjes zonder wijntje of biertje. Het valt me nog mee. Twee verjaardagen gingen soepel voorbij. Op de laatste verjaardag hebben we zelfs een wedstrijdje gedaan wie er meer zwanger lijkt; mijn zwager of ik. De foto die we maakten was goed voor ruim tien likes op facebook. Conclusie… bij hem wordt het een drieling óf hij is eerder uitgeteld!

Alle gekheid op een stokje. Vorige week was zwaar. Na het bericht dat we een zoon krijgen, hadden we een crematie van een moeder van een goede vriend van ons, wie op jonge leeftijd plots was overleden.

In die week ben ik tevens twee keer op controle geweest bij het Radboudumc (gynaecoloog en nefroloog) en zat ik één dag in Rijnstate ziekenhuis omdat mijn moeder de uitslag kreeg van een onderzoek waaruit zou blijken dat ze, na het verwijderen van een darmtumor drie jaar terug, kankervrij is gebleven. Gelukkig was dat zo.

Erna dus nog twee verjaardagen, waaronder een groot familiefeest. Kortom, allerlei heftige emoties passeerden de revue. Ik heb me wel goed gehouden en blijkbaar nog niet erg veel last van hormonen en bijbehorende emotionele reacties. Ik ben wel erg moe. Mijn buik wordt voller en met fietsen kom ik steeds moeilijker door het heuvelachtige gebied van Arnhem. Ik ben in de 17e week en al tien kilo boven mijn normale gewicht. Dat gaat hard… Ik moet nog tot eind september- begin oktober!

De babykamer van Bopita is in elk geval geregeld. Een mooie ledikant, commode en klerenkast van Bopita worden medio 3 mei geleverd. Dan kan ik beginnen met het kopen van hydrofiele doekjes tot luiers, en de kamer verder ‘inpakken’.

Ik kreeg nog een mooi compliment van de gynaecoloog. Hij stelde wederom vast dat de baby goed groeit en tegen mij zei hij: “Je doet het goed, ga zo door!” Opgelucht ging ik naar huis. Om de twee weken moet ik op controle totdat de baby wordt geboren. Dat is best zwaar. Maar zulke complimentjes geven wel de moed en energie om door te gaan!