Hoge bloeddruk tegengaan tijdens mijn zwangerschap

Gewoon blijven bewegen! Dat zou mijn beste idee zijn om een hoge bloeddruk tegen te gaan en ik neem geen halve maatregelen. Op zaterdag zijn mijn vriend en ik gaan fietsen en wandelen naar mijn oma, ze woont zo’n drie kilometer verderop. Op zondag op de fiets naar mijn moeder; acht kilometer gefietst… De zwangerschap laat me niet ongemoeid, want ik was te moe om terug te fietsen, dus ben ik met de bus terug gereisd.

Maandag weer gewandeld, in totaal bijna zes kilometer. Dinsdag enkel even op en neer naar de stad waar we dichtbij wonen, en woensdag was het dan zover… de controle bij de nefroloog. Liggend was de bloeddruk goed, maar staand neigde de onderdruk toch naar de 90. Advies van de dokter is dan ook om twee keer per week zelf de bloeddruk thuis te meten en als het te hoog blijft, moeten we de bloeddrukverlager verhogen. Het technische verhaal: met de onderdruk van de bloeddruk wordt de kracht gemeten waarmee het bloed wat door het hart het lichaam in wordt gepompt, tegen de aderwand stuwt. Hoe hoger de druk, hoe meer tegendruk (vooral gevaarlijk wanneer je aderen weinig elasticiteit hebben bijvoorbeeld door roken, of als je aders verkalkt zijn).

Yoga, fietsen en wandelen

Organen, zoals mijn donornier, maar ook de placenta moeten goed doorbloed zijn om zich van bouwstoffen en zuurstof te voorzien. Hoe hoger de onderdruk, hoe hoger de tegendruk (in het ergste geval barsten de haarvaatjes door de stuwing en verliest het orgaan aan doorbloeding). Dus voorzichtigheid is geboden.

Ik blijf dus fietsen en wandelen en vrijdag ga ik naar mijn eerste zwangerschapsyoga les. Ik ben er vroeg bij, aldus de yoga lerares, maar gezien mijn bloeddruk lijkt me dat een goede keuze. Verder zal vriendlief geen zout meer op het eten doen tijdens de bereiding; iets wat ik al jaren niet meer doe.

Ik heb de nefroloog op de hoogte gesteld van het feit dat ik zo’n honger heb van ‘s morgens na het ontbijt tot een uurtje of twaalf. Ik kan dan wel twee liga’s eten en een stuk fruit alvorens ik aan mijn middageten begin. De nefroloog zei dat ik er mee uit moet kijken, want ik krijg op dit moment best veel prednison. En de ene vrouw komt tien kilo aan tijdens zwangerschap, de ander wel dertig. Maar deze overtollige kilo’s moeten er na de zwangerschap toch weer af! Vooral als je prednison slikt, is het risico op diabetes en botontkalking groter.

Moeders voor Moeders

Wat staat er op de checklist wat ik nog niet had gedaan? Me aanmelden voor Moeders voor Moeders en de kraamzorg. Eerst Moeders voor Moeders, ik ben immers alweer in mijn achtste week en meedoen kan maar tot de elfde week. Op woensdagmiddag kwam de mevrouw van Moeders voor Moeders langs. Zwaar beladen met twee grote tassen kwam ze binnen. Ze schoof me eerst een briefje onder mijn neus waarop vragen stonden over medische zaken. Of ik daar mee te doen heb gehad… Op een enkele vraag na kon ik dit niet ontkennen. Ik heb ooit een blosedtransfusie ontvangen en nu bleek ik daarom niet geschikt om mee te doen aan Moeders voor Moeders. Jammer, want veel familieleden gingen me al voor en ik wil ook graag mijn steentje bijdragen. Als dank voor mijn goede intentie kreeg ik wel een aandenken cadeau. Dat was erg lief!

Kraamzorg

Meer succes bij de Kraamzorg. Ik moet nog regelen dat ik een andere aanvullende verzekering neem, welke de eigen bijdrage vergoed. Maar de aanvraag voor de kraamzorg is in elk geval de deur uit. Een zorg minder. Bij die aanvullende verzekering wordt tevens geregeld dat je een kraampakket thuis krijgt.

Nu krijgt het allemaal wat meer vorm. En langzaam droom ik af naar het inrichten van de babykamer. Dat is de volgende stap.