Onze antieke wieg met een verhaal

Sinds kort staat de wieg klaar, het aftellen kan beginnen …
Deze wieg is niet zomaar een wieg, maar een wieg met een verhaal. Een mooi en lang verhaal.

Onze wieg zou je inmiddels wel antiek kunnen noemen. En of hij nou de mooiste is of niet, de traditie weegt zwaarder. Het is namelijk onze familiewieg.

De wieg begon zijn leven in 1898. Mijn overgrootmoeder was de eerste die er in lag. Ik kan me nauwelijks een voorstelling maken van hoe het er toen uitzag. Zij als baby in haar wieg, de inrichting van het huis. Het leven toen. 118 jaar geleden!

Na haar volgden de andere twaalf kinderen van het gezin. De wieg doorstond een wereldoorlog. En daarna nóg een. Mijn oma en haar vijf broers en zussen hebben allemaal in deze wieg gelegen. Mijn oma was niet de oudste, maar wel de eerste van haar gezin die kinderen kreeg en zo kwamen mijn oudste oom, mijn moeder en daarna nog vijf broers en een zus van ze in de wieg terecht.

Van de volgende generatie was ik de eerste. Zes neven en nichten volgden na mij.

Tegen de tijd dat ik kinderen kreeg, was het ding natuurlijk al hartstikke oud. Meer dan een eeuw. Ik had natuurlijk voor een hippe, moderne wieg kunnen kiezen, maar dat wilde ik niet. Mijn moeder en een goede vriendin van haar hebben de wieg prachtig bekleed voor Xam. Elke baby krijgt namelijk een eigen stofje. Voor Fien kwam er weer een ander stofje. Een van de eerste foto’s van Fien is van haar in deze wieg, terwijl haar grote broer Xam haar voor het eerst ziet en een kusje geeft. Zij vindt het geweldig dat haar kleine zusje er straks ook in ligt! Baby nummer 37. Als die wieg eens kon vertellen …

Het aftellen kan dus beginnen. En het fototoestel ligt al klaar om twee kleine nieuwsgierige hoofdjes boven een pasgeboren babyzusje vast te leggen.