Ik word niet zo’n vrouw… en toch
Het is ongelooflijk, maar ik ben er ook zo één. Een typisch geval van doorslaan. Ik zei nog zo voordat we eraan begonnen: “Ik word niet zo’n vrouw die alleen maar bezig is met het krijgen van een baby.”
Het plan was om het spiraaltje te verwijderen en alles zijn gang te laten gaan. Dat ging helaas niet zoals gepland. Het duurde letterlijk maar een halve dag. Voordat ik het wist, had ik al een ovulatietest gedaan en lagen we in bed. Om, je weet wel.
Nu, een week later, heb ik al meerdere ovulatietesten gedaan, op verschillende sites mijn menstruatiecyclus berekend en mijn benen in mijn nek gelegd om alles in de goede richting te sturen.
Word ik nu zo’n vrouw die niet kan wachten tot de eerste menstruatiedag en die voor ze het weet al een zwangerschapstest heeft gedaan? En dan in tranen uitbarst op de wc omdat ze niet zwanger blijkt te zijn? Niets tegen vrouwen die zo zijn, maar ik vind het zonde om verdrietig te zijn over iets wat eigenlijk heel mooi hoort te zijn.
Het zou zo mooi moeten zijn
Het hele proces van proberen zwanger te worden zou juist een periode van vreugde en verbinding tussen partners moeten zijn. Het is een tijd waarin je samen dromen deelt, hoop koestert en naar de toekomst kijkt. Elke poging, elke ovulatietest en elke zwangerschapstest is een stap in het avontuur van het ouderschap. Het is belangrijk om te onthouden dat geluk niet alleen ligt in het eindresultaat, maar ook in de reis ernaartoe.
Tot zover mijn wervelwind van emoties en avonturen! Wil je meekijken hoe dit verhaal zich ontvouwt? Klik dan volgende week weer gezellig door naar mijn blog.
Tot de volgende gedachtesprong!
P.S. Herken jij jezelf hierin of heb je tips voor deze rollercoaster van gevoelens? Laat hieronder je reactie achter, ik ben super benieuwd naar jouw verhaal of advies!
Plaats een reactie