Mooi vruchtzakje met mooie baby en kloppend hartje?
Hallo allemaal, Ik zou 8 weken en paar dagen zwanger moeten zijn. Ik ben op 3 juli naar gynaecoloog geweest voor mijn eerste echo, dit is bij een afdeling voor meerdere miskramen. Dit is mijn 4e. De gynaecoloog zei dat het niet goed uitzag. Leeg vruchtzakje. Mijn wereld stortte in. Niet weer ging door m’n hoofd.
Ik ben op 8 juli naar Kreta gegaan met m’n schoonzus voor ivf behandeling, omdat zij niet zelf zwanger kan worden. Verdrietig ging ik met haar naar de kliniek. Daar tijdens het gesprek kwamen we op mijn verhaal meerdere miskramen, etcetera. De gynaecoloog stelde voor of hij mocht kijken voor mij. Ik ging akkoord. Met kloppende hart in m’n keel ging we de echo kamer in.
Ik geloofde m’n ogen niet. Mooi vruchtzakje met mooie baby en kloppend hartje. Ik was in de wolken. Vier dagen later werd ik wakker daar en ik had ineens geen pijnlijke borsten meer. Ik raakte in paniek, gezien mijn eerdere 3 miskramen eindigde met een miskraam nadat mijn borsten niet meer pijnlijk werden.
Gingen we de 12 juli weer naar de kliniek en ik vertelde de gynaecoloog over wat ik voelde. Hij was zo aardig en maakte voor mij weer een echo. En gelukkig was alles oké.
Geen hartslag en baby is niet verder gegroeid?
Kwam ik terug naar NL en had al een 2e echo afspraak staan. Op 17 juli kreeg mijn 2e echo, in NL dan he. Alles was goed. Knipperend hartje.
Wat ik vreemd vond; Bij de eerste echo in Kreta was ik dus 7 weken zwanger. Bij mijn 2 echo in NL dat was dus dik een week later moest dus eigenlijk 8 weken had moeten zijn. Zei mijn gynaecoloog in NL dat ik 7 weken ongeveer ben. Zij was verbaasd om een hartslag te zien, want ze had een miskraam verwacht!
Hopelijk begrijpen jullie wat ik probeer te zeggen. Maar goed, dus vandaag weer een echo gehad. Werd verteld dat het weer niet goed is. Geen hartslag en baby is niet verder gegroeid. Terwijl het naar mijn idee veel groter was dan afgelopen week. Ik voel me verder zwanger. Misselijk, moe, borsten nog beetje gevoelig. Geen krampen en geen bloedverlies.
Ik weet niet meer wat ik moet geloven. Ik ben verdrietig en ik heb een dubbel gevoel. Is het nou wel een miskraam of niet. Dit is zo een mind fucking spelletje geworden. Gynaecoloog hier in NL zegt een week is niet goed, een week later weer wel en dan een week later weer niet? Dit is zo slopend emotioneel en lichamelijk. Heeft iemand ooit zoiets meegemaakt? Ik heb nog wel ergens in m’n achterhoofd toch nog hoop. Alhoewel de gynaecoloog mijn geen afspraak heeft gegeven, behalve een week later een bel afspraak. Ik heb advies nodig?
