Een volgende mijlpaal, de 20 weken echo. Hoe verder we in de zwangerschap zijn hoe meer zekerheden. Zo weten we inmiddels 100% zeker dat ik zwanger ben van een kleine meid, met tien vingers en tien tenen. Mijn buik lijkt met de dag te groeien en sinds ik ons kindje voel bewegen, voel ik mij helemaal moeder. En toch blijft iedere stap spannend.
De tijd vliegt
Zo langzaam gingen de eerste weken na de positieve test, zo snel vlogen de afgelopen weken voorbij. Ineens zitten we op de helft. De meeste kwaaltjes zijn verdwenen of hebben plaats gemaakt voor nieuwe kwaaltjes. Er zijn een paar nieuwkomers. Mijn blaas lijkt nog kleiner te zijn geworden. Een kop thee erin is er direct een uit. Mijn maag voegt zich aan het klachtenlijstje toe door na de maaltijd met branden maagzuur te protesteren.
En als laatste bijgekomen is mijn groeiende overbezorgdheid: voel ik de baby goed? waarom rijden we zo hard? ik neem de omweg wel inplaats van s’avonds door het bos en meer van dit soort door hormoon aangestuurde zorgen. Maar de dagelijkse schopjes van onze mini brengen genoeg zekerheid om ook te blijven genieten.
De 20 weken echo
Naast dat wij staan te popelen om de kleine weer te zien, geeft het ook spanning. Deze echo is er voornamelijk om een aantal gezondheidspunten te checken. Dus mogelijk achteraf meer zekerheid, maar het kan ook anders uitpakken.
Doordat ik medicatie gebruik heeft de verloskundige ons voor de echo naar het ziekenhuis verwezen. In weze geen grote verschillen, alleen dat de apparatuur in het ziekenhuis een beter beeld geeft.
In de dikke buiken wachtkamer van het ziekenhuis merk ik mij nu meer thuis te voelen. Mijn bescheiden buikje van voorheen heeft zich ontpopt tot een echte zwangerschapsbuik. Geen twijfels meer, ik ben duidelijk zwanger.
Ondanks de wachtkamer nu wat prettiger aanvoelt, ben ik toch blij dat we snel opgeroepen worden. Gespannen lopen we met de dame van de echo mee. Ik neem plaats en ontbloot mijn buik. Terwijl de echoscopist mijn buik van gel voorziet, legt ze kort uit wat er met de 20 weken echo bekeken wordt. Daarna brengt ze het apparaat naar mijn buik en verschijnt onze mini op het beeldscherm.
Tijdens de echo wordt onze dochter van top tot teen bekeken. Er wordt een checklist aan metingen afgewerkt. Wij kijken aandachtig mee, maar de meeste beelden zijn voor ons niet heel begrijpelijk. Na de echo worden de metingen ingevoerd. De resultaten zijn af te lezen in tabellen wat het voor ons leesbaar maakt. Onze mini zit voldoende rond het gemiddelde. Geen reden voor zorg, het gaat goed.
Zodra we buiten zijn raken we onze spanning kwijt. Met een fijn gevoel en een paar mooie foto’s lekker weer naar huis.
