Naar de eerste hulp durfde ik niet meer
Het zal je maar overkomen… Alleenstaand aan het feesten en opeens te weten komen dat je 19 weken zwanger bent. Amy overkwam het. Hier lees je Amy’s verhaal.
Van voorbereidingen voor de baby is helaas nog niks gekomen. Sinds eind december heb ik iedere week op de eerste hulp gezeten met de zelfde pijnklachten en na een paar uur werd ik steeds naar huis gestuurd, omdat de pijn met pijnmedicatie afnam.
Iedere avond heb ik urenlang huilend in m’n bed gelegen met krampen. Eind januari was de pijn zo ondragelijk geworden, dat ik naar de huisarts ben gegaan. Naar de eerste hulp durfde ik niet meer, want die stuurde me elke keer naar huis. De huisarts heeft me meteen naar de eerste hulp doorverwezen en zelf gebeld met ze.
Ik moest met spoed geopereerd worden
Op 22 januari toen de pijnmedicatie op de eerste hulp de scherpe randjes van de pijn niet wegnam, en ze zagen hoe ik ten einde raad was, hebben ze besloten op de scan van m’n buik te maken die schadelijk was voor de baby. Ik lag nog geen twee minuten in die smalle buis om de scan te maken en ik werd eruit gehaald.
De verpleegkundige op de spoed komt naar me toe en vraagt of ik iemand had die ik kon bellen, want de artsen hebben vervelend nieuws. Mijn hoofd tolt ik raak in paniek. Ik dacht eraan dat er iets mis was met de baby. De baby die in mij groeide die ik nog maar moeilijk kon accepteren. Ik bel me moeder op en die komt naar het ziekenhuis. Nog voordat m’n moeder gearriveerd was, stonden de chirurgen al in de kamer met de mededeling dat ik met spoed geopereerd moest worden, want er zaten meerdere knopen in m’n darmen. Met de baby is alles goed.
Mij werd de vraag gesteld of ze er alles aan mochten doen om te zorgen dat ik beter werd. De vraag die me die dag werd gesteld voelde zo raar. Op dat moment moest ik namelijk kiezen of ze de baby mochten laten gaan om mijn leven te redden. De baby waar ik nog niet zo lang vanaf wist. De baby waarvan ik nog helemaal niet wist als ik er blij mee was of niet. Ik kon geen keuze maken en zei: “Jullie gaan ons allebei redden daar zijn jullie voor opgeleid en ik vertrouw erop dat het goed komt.”
De operatie verliep helaas niet helemaal zonder complicaties. De darm scheurde tijdens de operatie.
